Wij Heten U Van Harte Welkom Op De Site VanDe Kleine Piraat.
De Kleine Piraat Brengt De Gezellige Muziek Bij U In Huis Via Internet Of Op Een Feestje
Tijdens De Live Uitzending Heeft U Via De Link Verzoekplaat
We Hebben De Mogelijkheid Tot Een Avondd Vullend Programma Waaronder Karaoke En Bv Raad De Plaat Die Zijn Allemaal Te Bespreken
Namens De Kleine Piraat Wensen Wij U Heel Veel Luisterplezier
En Geef Het Lekker DoorAan Uw Vrienden , Bekenden, Familie, En De Buren.
De 70-jarige Fred (echte naam bij redactie bekend) uit Almere heeft het aan den lijve ondervonden: een wietplantage op je zolder verhuren lijkt misschien een makkelijke manier om wat extra geld te verdienen, maar de gevolgen kunnen desastreus zijn. Na ontdekking van de plantage door de politie, staat hij nu bijna op straat en kampt hij met emotionele problemen en een toegenomen drankgebruik.
Sinds twee weken woont Fred tijdelijk bij zijn vriendin in Lelystad. Daar kan hij niet lang blijven. Dus is hij naarstig op zoek naar een kamer of een andere woning. Maar die liggen niet voor het oprapen. Om twee uur 's middags spreekt journalist Harry Severens van Omroep Flevoland met hem. Er staat een blik met een halve liter bier op de tafel. "Ik hou van drinken", zegt hij.
Fred kan niet goed met geld omgaan. "Ik hou te veel van de dames van plezier en de drank. Dat leidde ertoe dat ik schulden kreeg en uiteindelijk onder bewind kwam te staan. Dan moet je rondkomen van 70 euro per week en dat is geen pretje."
'Hebzucht was het'
Toen Fred in de kroeg zat vroeg iemand hem hoe en waar hij woonde. Fred vertelde van zijn huurhuis met zolder. "Voor 500 euro per maand wil ik die zolder wel huren", bood de vreemde aan. Hij vertelde er meteen ook bij dat er dan een wietplantage zou komen. Fred hapte toe. "Hebzucht was het. Ik kon het geld goed gebruiken", vertelt hij. Afspraken werden gemaakt en Fred moest zijn huis uit toen alle spullen voor de plantage werden geleverd. Hij mocht niet zien wie dat deed. Ook het aftappen van stroom werd geregeld.
In december 2022 werd de wietplantage geïnstalleerd. En al in mei 2023 stond er veel politie voor zijn deur. Fred werd aangehouden. "De politie was aardig. Ik mocht mijn medicatie nog innemen en moest daarna mee naar het bureau. Daar werd meteen een advocaat voor me geregeld. Zij vertelde me wat ik wel en niet moest zeggen. Daarna werd ik verhoord en mocht ik weer naar huis." Fred heeft wel vermoedens wie hem erbij heeft gelapt, maar zeker weet hij dat niet. De wietplantage werd onklaar gemaakt, maar alle plantenbakken bleven staan.
Kort geding om Fred het huis uit te zetten
Thuiskomen was een enorme domper voor Fred. De elektriciteit was afgesloten en er hing een plakkaat op zijn deur zodat de hele buurt wist dat er wat aan de hand was. Zijn bewindvoerder had wat geld gespaard. Zij betaalde 2500 euro aan Liander om de stroom weer aan te sluiten. Woningcorporatie Ymere startte een procedure om hem snel uit de woning te krijgen. Dat leidde tot een kort geding in augustus 2023.
Ymere betoogde dat hennepkwekerijen een groot gevaar vormen voor omwonenden in verband met brand. Ook is er vaak wateroverlast en dekt de verzekering de schade niet als er wat gebeurt. "Meneer heeft dit willens en wetens gedaan. Ymere heeft een zerotolerance beleid. Staat ook in het huurcontract en er staat een boeten op van 5000 euro", zo betoogde de advocaat van de woningcorporatie.
"Ik ontken het niet. Ik ben schuldig. Ik zeg dan ook sorry tegen Ymere en betuig spijt. Maar me nu uit de woning zetten is gezien mijn gezondheidstoestand niet wenselijk”, zo zei Fred tijdens het kort geding. Tijdens dat geding werd een deal gemaakt dat Fred tot 31 juli van dit jaar in zijn woning mocht blijven en dat hij de boete van 5000 euro niet hoefde te betalen.
'In een klap zelfstandigheid kwijt'
In het voorjaar werd Fred ziek. Hij lag zes weken in het ziekenhuis. Dat was ook de reden dat hij zijn woning pas half september heeft verlaten. Maar die moet wel schoon opgeleverd worden. Alle resten van de plantage moeten verwijderd worden en dat gaat nog een flink bedrag kosten. "Het zwaarste moment was toen ik mijn sleutels moest inleveren. Dan ben je in een klap je zelfstandigheid kwijt. Ik schaam me diep over wat ik heb gedaan. Zelfs mijn kinderen weten het niet. Ik heb het ontzettend moeilijk, ik ben meer gaan drinken en heb emotionele problemen."
Op zoek naar woning
Fred heeft zich ingeschreven bij het Leger des Heils. Ook heeft hij het advies gekregen om in krimpgemeentes elders in het land te kijken te kijken of hij daar een huurwoning kan krijgen. Want in Almere gaat dat niet snel lukken. Fred is ook veroordeeld door de politierechter. Maar hij heeft – gezien zijn leeftijd en gezondheidstoestand – geen straf gekregen. "Ik waarschuw iedereen die benaderd wordt om een wietplantage te installeren. Doe het niet. Het is die paar honderd euro niet waard. Het kost je uiteindelijk meer en je staat op straat."
Het zal tijd nodig hebben voordat er weer voldoende betaalbare huizen beschikbaar zijn. Dat maakt de nieuwe Almeerse wethouder van volkshuisvesting Paul Tang (PvdA) duidelijk in het programma Over Flevoland Gesproken. Hij heeft het daarin over "een gillende woningnood", die het gevolg is van het beleid van de laatste twintig jaar. "Je kan een probleem dat al een tijd geleden is ontstaan niet van de een op andere dag goedmaken. Daar moet je de tijd voor nemen."
Volgens Paul Tang is een omslag nodig in de woningbouw. "Je moet zorgen dat mensen weer betaalbaar kunnen wonen, zeker de jonge generatie." Sinds zijn komst naar Almere eind mei, probeert hij het bouwtempo fors op te voeren. "We moeten zorgen dat er resultaten worden geboekt, klappen worden gemaakt. Dat proberen we samen met de woningcorporaties." Daarnaast haalt Tang de stofkam door allerlei projecten waarover al jaren wordt onderhandeld. "We zeggen heel nadrukkelijk tegen marktpartijen: mooie plannen, maar we gaan alleen nog met jullie werken als je ook binnenkort resultaat hebt. Projecten waarvan we denken dat ze niet kansrijk zijn gaan we niet doen."
Gemengde wijken
De PvdA-er vindt het belangrijk dat er een goede mix is in het woningaanbod en dat er meer sociale huurwoningen komen. Hij vertelt dat hij sinds zijn komst naar Almere soms met verbazing rondkijkt in Almere. Tang: "We willen eigenlijk gemengde wijken, maar dan zie ik ook delen van Almere zoals Vogelhorst, Overgooi en Duin waar mensen alleen met een heel goed inkomen kunnen wonen. Dus die hoeven blijkbaar niet te mengen. Ook mensen met voldoende financieel en sociaal kapitaal moet middenin de samenleving staan en daaraan bijdragen. Ik vind het heel vervelend dat die mensen zich hebben afgezonderd."
Voor de Almeerse Nancy Kist (51) heeft zaterdag, WereldReumaDag, extra betekenis. Op 43-jarige leeftijd kreeg ze te horen dat ze reuma heeft. Totaal onverwacht. Op deze dag vragen zij en anderen aandacht voor de impact van deze onzichtbare ziekte. "Ik ben meer dan die persoon met reuma."
Voordat ze ziek werd, had ze een vol en actief leven. Ze zorgde voor haar gezin, volgde een nieuwe opleiding, werkte fulltime als juf en sportte daarnaast. Stilzitten of rustig aan doen, kwam niet in haar woordenboek voor.
Waar het allemaal begon
Dit leven veranderen toen ze last kreeg van haar schouder. Een echo wees uit dat een pees was afgescheurd en dat een operatie nodig was. Na de ingreep moest ze zes weken rust houden. Ze mocht hoogstens op de hometrainer. En dat deed ze.
Terwijl ze revalideerde van haar schouderoperatie, begon ze last te krijgen van haar knie. Hij werd steeds dikker. Na bijna een jaar hiermee rondgelopen te hebben, wilde de huisarts een bloedonderzoek bij Nancy uitvoeren.[image:https://d5ms27yy6exnf.cloudfront.net/pictures/241012_reuma2_6D746583F9919A2FC1258BB4003B3CE3.jpg]Ongeloof
Op haar werk werd ze gebeld. "Dat moment ga ik nooit vergeten," zegt Nancy. De huisarts heeft slecht nieuws: reumatoïde artritis. De diagnose komt als een donderslag bij heldere hemel. "Mijn reactie? O, oké. Het landde niet. Reuma is toch een ouderdomsziekte? Ik besefte niet hoe dit mijn leven zou veranderen", zegt ze.
Dealen met pijn
Wat volgt zijn jaren vol ziekenhuisbezoeken, een eindeloze zoektocht naar de juiste medicatie en veel pijn. Haar ontstekingswaarden, die normaal rond de 10 horen te liggen, schieten door naar 400. Haar schouderblessure bleek achteraf gezien ook al reuma te zijn.
Pas toen Nancy in dit traject belandde, kwam het besef dat ze hier de rest van haar leven mee moet dealen. Met de zeurende pijn, de vermoeidheid en stijfheid. Haar reuma zit vooral in haar grote gewrichten, zoals de schouders, knieën en ellebogen.
Mentale en fysieke strijd
Artsen proberen haar fysiek te ondersteunen, maar de mentale strijd moet ze zelf voeren. "Hoe krijg ik mijn leven weer op de rit?", vraagt ze zich af. Het leven gaat door, ook al heeft Nancy pijn. Ze blijft werken en zo goed mogelijk voor haar gezin zorgen. Maar alles kost meer moeite.
Iedere dag begint voor haar met een achterstand. Simpele handelingen zoals het aandoen van een jas, de was ophangen, bukken of het traplopen zijn niet meer vanzelfsprekend. Daarnaast zijn er de onvoorspelbare pieken en dalen. Goede periodes, slechte periodes.
Terugval
Nancy krijgt injecties tegen de ontstekingen, maar die verzwakken haar immuunsysteem. In januari moest ze door een bijholteontsteking aan de antibiotica en vijf weken stoppen met haar reumamedicatie. Dit zorgde, na vijf goede jaren, voor een flinke terugval waar ze nu nog middenin zit.[image:https://d5ms27yy6exnf.cloudfront.net/pictures/241012_reuma5_7D5BA800689CBA94C1258BB4004346E6.jpg]"Het voelde net alsof we weer terug bij af waren. Alsof ik opnieuw de diagnostisering beleefde", legt Nancy uit. De bezoekjes aan het ziekenhuis werden steeds meer. Om haar pijn te verminderen, kreeg ze zelfs prednisoninjecties.
[quote:Nancy Kist, reumapatiënt:"Ik ben geen minder mens, het vergt alleen aanpassing"]
Toen ze op 43-jarige leeftijd de diagnose reumatoïde artritis kreeg, dacht ze dat ze met medicatie nog een pijnloos leven voor zich had. Maar door deze terugval wist ze het zeker: "Ik blijf voor altijd pijn houden."
Positief en vastberaden
Toch heeft Nancy een manier gevonden om met haar ziekte te leven. Ze accepteert dat ze altijd pijn zal hebben, maar weigert zich erdoor te laten tegenhouden. "Ik ben geen minder mens, het vergt alleen aanpassing," stelt ze vastberaden.
En ondanks de terugvallen, staat Nancy nog steeds positief in het leven. "Ik doe mee aan de eerste Reuma Light Walk," vertelt ze trots. Dit is een lichtjeswandeling in de bossen in Arnhem, georganiseerd door ReumaNederland. Aan het einde van de avond wordt het opgehaalde bedrag onthult om verder onderzoek te doen naar reuma.
Nancy hoopt dat er medicijnen komen die minder agressief zijn voor de rest van het lichaam. Daarnaast ziet ze dit evenement als een symbool: "Deze wandeling is een erkenning naar mezelf én naar anderen met deze onzichtbare ziekte. We gaan reuma in het licht zetten!"
Geleerd van reuma
Ondanks de vele aanpassingen die Nancy moet maken in haar leven, heeft reuma haar ook iets gebracht. "Het klinkt misschien gek, maar ik had altijd een snel en vlot leven. Ik ging over mijn eigen grenzen en rust nemen deed ik niet. Nu ben ik beter naar mezelf gaan luisteren."
Hoewel de toekomst onzeker is – misschien verspreidt de reuma zich naar haar kleine gewrichten, misschien komt er een goede periode – heeft ze geleerd om in het nu te leven. "Wil ik reizen? Dan ga ik," zegt Nancy.
Tekst gaat door onder de foto.[image:https://d5ms27yy6exnf.cloudfront.net/pictures/241012_Reuma_Light_Walk_D0AC458C3A13AD14C1258BB40051EDAF.jpg]De Almeerse loopt zaterdag 6 kilometer, want dat kunnen de meeste reumapatiënten gewoon. Op haar eigen tempo en ritme. Eén ding weet ze wel al over de toekomst: zondag wordt haar rustdag.
[info]Bij reumatoïde artritis (RA) ontstaan gewrichtsontstekingen. Het is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam keert en ontstekingen, pijn en stijfheid veroorzaakt. In Nederland hebben ongeveer 2,3 miljoen mensen een vorm van reuma "Dit aantal groeit. Dat komt onder andere door onze levensstijl, waarbij we steeds minder bewegen", legt Marjolein Valk van ReumaNederland uit. "Reuma kan op alle leeftijden voorkomen en is dus zeker niet alleen een ouderdomskwaal", aldus Valk.[/info]
Personen die zaterdagochtend langs het World Trade Center (WTC) in Almere liepen keken vermoedelijk vreemd op toen tientallen krabben over de stoep voor Koreaans restaurant Soju BBQ liepen. De schaaldieren waren ontsnapt uit piepschuimen dozen die voor de deur van het restaurant stonden.
De krabben hadden kennelijk geen zin om te eindigen als lekkernij. Omdat één van de dozen niet goed was afgesloten zagen zij het buitenlicht en kozen voor hun vrijheid. De schaaldieren gingen vervolgens op ontdekkingstocht in het stationsgebied hoewel ze wel in de buurt van het restaurant bleven.
Naar links, naar rechts
Sommige krabben schoten links de stoep over, anderen gingen rechtsaf over de rode loper voor de ingang van het restaurant. Zo valt te zien op beelden die een ooggetuige maakte. Enkele exemplaren waren minder dapper en probeerden zich tegen de ingang het restaurant in te wurmen.[video:https://d5ms27yy6exnf.cloudfront.net/video/middel/241012_www_krabben.mp4]
Mysterie
Een verslaggever van Omroep Flevoland ging naar aanleiding van de video poolshoogte nemen, maar trof geen uitgebroken krabben aan. Wel stonden er twee dozen voor de deur van het restaurant.
Eén doos was bijna vol met krabben, de andere was geopend. Daarin zat slechts één krab. Of de ontsnapte krabben hieruit kwamen, is onduidelijk.
Eigenaar
De eigenaar van Soju BBQ reageerde verbaasd toen hij die beelden van de krabbenparade voor zijn deur zag. Hij moest hard lachen, en weet nog niet of hij zaterdagavond minder krabben op het menu heeft staan dan gepland.
De eigenaar en medewerkers van het restaurant hebben de krabben niet gevangen. Daarmee blijft het een mysterie wat er met de ontsnapte schaaldieren is gebeurd. Heeft een voorbijganger ze gevangen en terug in de doos gestopt of meegenomen naar huis?
Dierenambulance
De dierenambulance kwam ook vergeefs ter plaatse om de dieren te vangen. De medewerkers hebben een andere theorie en vermoeden dat de krabben op het menu van meeuwen zijn beland.
Na het succes van vorig jaar is dit jaar voor de tweede keer het event 'Warmte & Energie' georganiseerd. De beurs is een initiatief van de gemeente Dronten om inwoners te informeren over nieuwe vormen van energie en verwarmen en verduurzamen.
Dertig exposanten lieten zaterdag in De Meerpaal zien hoe we zuiniger met energie kunnen om gaan. "Het kan al heel klein: vanaf tochtstrip voor deuren en ramen," zegt wethouder Lazise Hillebregt. "Maar denk ook aan antwoord op de vraag: Hoe ga ik van het gas af."
Dronten wil, net als andere gemeenten, in 2050 van het aardgas af. Een bezoeker van het event heeft 30.000 geïnvesteerd in zonnepanelen en accu's. Koken doen zal al twee jaar niet meer op aardgas. Hij is op zoek naar nog meer alternatieve stroom. "In de winterperiode schijnt de zon niet zo veel of hij staat heel laag. Dat levert te weinig op. Daarom wil ik een windmolen op het dak hebben."
Volgens Hillebregt zijn er al 'mooie stappen' gezet in Dronten om over dik 25 jaar van het gas af te zijn. "Heel wat mensen kiezen al voor een warmtepomp of zonnepanelen." Energiecoach Jacob Verwijs is kritisch. "Eerst moet er voldoende ruimte op elektriciteitsnet zijn," zegt hij. "Voor de rest: isoleren, isoleren, isoleren."
Energiezuinig douchen
"Ik ben bij gezinnen geweest die letterlijk in de kou zaten omdat ze op gas willen besparen," vervolgt Verwijs. "En die douchten voor het vaderland weg met een gewone douchekop." De energiecoach maakte een rekensommetje en kwam tot de conclusie dat ze 35 euro per maand kunnen besparen aan gas en water als ze een energiezuinige douchekop zouden gebruiken.[image:https://d5ms27yy6exnf.cloudfront.net/pictures/241012warmteenenergie22_F260692656085DFEC1258BB4005360A7.jpg]Op de beurs demonstreert Verwijs dat met twee emmers. Boven de ene emmer een energiezuinige douchekop en boven de andere een normale. Uit de normale komt twee keer zoveel water. "Als je ieder dubbeltje om moet draaien en je hebt wel discipline, dan is dit een eenvoudige stap."
Dikke waterstof auto
Voor wie wel wat spaarcenten heeft is een waterstofauto misschien een investering. Op de energiebeurs staat een 'dikke' waterstofauto van ruim 72.000 euro. Vergelijkbaar met de prijs voor een elektrische auto. "Het voordeel van een waterstofauto is dat je sneller kan tanken," vertelt Lorenzo Bongers van autobedrijf Jacob Schaap. "Je kan dus ook sneller op pad gaan dan met een elektrische auto." Minpuntje is wel dat er maar veertien waterstofstations zijn in Nederland en niet één in Flevoland. "Het is een beetje kip-of-ei-discussie," vindt Schaap. "Hoe meer waterstofauto's er verkocht worden, hoe mee waterstofstations er zullen komen."[image:https://d5ms27yy6exnf.cloudfront.net/pictures/241012warmteenenergie11_7A14CDE1D296B1E1C1258BB40053F1B6.jpg]